در سودان چه میگذارد؟

نویسنده: ابومعصوم مجاهد

ناآرامی های داخلی در سودان همچنان در حال افزایش است. نیروهای ارتش در 10 روز گذشته در حال نبرد با یکدیگر بوده اند. وقایع سودان پس از سرنگونی عمر بشیر رئیس جمهور این کشور هرگز پایان نیافت. با این حال، زمانی که عمر بشیر فرستاده شد، انتظار می رفت که همه چیز بهتر از سودانی آزادتر، آزادتر و امن تر باشد. 3 سال از سرنگونی اومر بشیر می گذرد. زمانی که عمر بشیر سرنگون شد، همه کشورهای غربی امپریالیستی از جنبش مردم سودان حمایت کردند. واحدهای ارتش نیز در سرنگونی آن شرکت داشتند. زمانی که عمر البشیر سرنگون شد، به گفته تظاهرکنندگان برجسته، آزادی می آید، آزادی می آید، دموکراسی به سودان می رسد. اما بعد از 3 سال نه دموکراسی آمده است و نه آزادی. چه رسد به آزادی، آزادی پیچیده تر شده است. یک ضرب المثل ترکی می گوید: "یا دولت به سر است یا کلاغ مرده." سیستم دولتی بدتر شده است و ذینفعان مردم کشور را مشکل سازتر کرده اند.

چرا اتحادیه ارتش امروز در درون خود می جنگند؟ درگیری بین البرهان، رئیس دولت سودان و نیروهای تحت کنترل از جمله نیروی هوایی و نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) درگرفت. نیروهای پشتیبانی سریع به معنای نیروهای ویژه بود و توسط عمر البشیر در سال 2003 به عنوان نیرویی متشکل از نیروهای مسلمان عرب برای جلوگیری از آشفتگی داخلی در کشور تأسیس شد. نیروهای پشتیبانی سریع به ویژه در امتداد مرز مستقر بودند و سلاح های سنگین زیادی در دست داشتند. در جریان سرنگونی عمر بشیر در سال 2018، این نیروها ابتدا از عمر البشیر حمایت کردند و سپس در کنار عمر بشیر قرار گرفتند. نیروهای پشتیبانی سریع یک شبه نظامی بود که علیه تروریست های جدایی طلب در سودان جنوبی تشکیل شد. پس از خروج از سودان جنوبی در سال 2010، نیروهای پشتیبانی سریع به ارتش پیوستند و تلاش های ادغام آنها ادامه داشت.

در زمان سرنگونی عمر بشیر، به ویژه کشورهای غربی از مردم حمایت زیادی کردند. حتی سفیر انگلیس در سودان در صف اول مردم حاضر در میدان بود. پس از سرنگونی بشیر، راهی برای عبور از حکومت غیرنظامی وجود نداشت. جنگ قدرت در داخل واحدهای نظامی ادامه یافت. در این درگیری قدرت، به ویژه نیروهای پشتیبانی سریع خواهان انتقال به حکومت غیرنظامی بودند و خواسته های خود را در این زمینه به البرهان رساندند، البرهان به حکومت غیرنظامی روی نیاورد و حمله لفظی و سپس عملاً علیه حمایت غیرنظامی را آغاز کرد. فرمانده، ژنرال حمیدیه. قدرت سودان بر منازعات قدرت به ویژه بر سر آفریقا تأثیر می گذاشت. یک عمر البشیر قوی برای قدرت های غربی که می خواستند از منابع منطقه بهره برداری کنند، به ویژه برای کشورهای همسایه با جاه طلبی سودان به نظر نمی رسید. به همین دلیل، حذف عمر البشیر قدرتمند و مقاوم از قدرت و ورود سودانی که با آشفتگی های داخلی دست و پنجه نرم می کند، برای منطقه و جریان های جهانی مهم بود. به همین دلیل دائماً بین حمیدی فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع و البرهان رئیس لشکر مرکزی دعوا می کردند و فریاد جنگ می دادند. به ویژه نفوذ دولت مرکزی حمیدی در کشور، شروع به بهره برداری از معدن طلا با درآمد بسیار بالا و اظهار نظر در نفت، کشورهای مخالف روسیه را که هم با دولت مرکزی و هم با حمیدی روابط خوبی داشت، تحریک کرد. بنابراین، روابط خوب بین نیروهای ویژه روسیه وگنر و نیروهای پشتیبانی سریع، فرانسه و ایالات متحده را آشفته می کرد. باز هم امارات متحده عربی یکی از کشورهای منطقه برنامه های سرمایه گذاری برای سودان انجام داد و 2 قرارداد بندری به ارزش 6 میلیارد دلار منعقد کرد و همچنین دولت مصر اومر البشیر را که تضاد منافع دارد نمی خواهد. با مصر یا حمیدی، فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع ملی، برای به قدرت رسیدن و قدرتمندتر شدن او از دولت البرهان حمایت کرد و حتی تعدادی از نیروهای نظامی خود را علیه حمیدی به سودان شمالی فرستاد. فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع، حمیدی، یک نیروی بزرگ مصری را اسیر کرده و تصاویر آنها را منتشر کرده بود. چرا دولت مصر حمیدی را نمی خواهد؟ زیرا البرهان با سیسی موافقت کرد و سیاست ملی سودان در مورد جنوب مصر را کنار گذاشت و مطالبات خود را در مورد رود نیل کاهش داد. از سوی دیگر حمیدی از برنامه های سیسی آگاه بود و مخالف آن بود. آشفتگی داخلی سودان تنها به معنای آشفتگی داخلی در داخل کشور نیست. این در حال تبدیل شدن به نمایش قدرت برای امپریالیست های جهانی و کشورهای منطقه است که در تضاد منافع هستند. مردم سودان در زمان سرنگونی عمر بشیر از بهار عربی درس نگرفتند. آنها همیشه این کار را در تونس، یمن و مصر انجام داده اند. مردم را فریب دادند. کشورها بیشتر درگیر شدند، حقوق بشر بیشتر نقض شد. در مصر، سیسی توده های میدان را با بولدوزر نابود کرده بود.

با این حال، یک مسلمان را نمی توان دو بار از یک سوراخ بیرون آورد. این چه اشتباهی بود؟ در حالی که سربازان با یکدیگر معامله می کنند و سودانی ها یکدیگر را می کشند، غرب همچنان به خرید ارزان نفت و معادن مستعمره خود سودان ادامه می دهد. سخنان نجم الدین اربکان درباره بهار عربی: «صهیونیسم در حال تغییر بازیگر است». چقدر حرفش درسته

صهیونیسم پیروز و سودانی بازنده. خونریزی سودانی، امپریالیسم غربی با خزانه پر. در حالی که آمریکا، فرانسه، مصر و امارات از البرهانی حمایت می کنند، روسیه و انگلیس از حمیدی حمایت می کنند. کجایند رهبران مسلمانی که برای اسلام کار کنند و برای منافع کشورهای غربی شفاعت نکنند؟ کجایند نهادهای اسلامی که از حقوق مسلمانان حمایت می کنند؟ سازمان همکاری اسلامی چه می کند؟ اتحادیه واقعی عرب کجاست، آیا آنها منتظر خبر از برادران خود هستند !!!

آیا واقعاً ایجاد ساختاری که پویایی جامعه اسلامی را علیه کسانی که نقشه های این امپریالیست ها را در مورد کشورها و جوامع اسلامی می دانند، بسیج کند، کار سختی است؟ اما این اولین کاری است که انسان برای فرزندانش، برای جانش، برای مالش، برای دینش باید انجام دهد. اول اینکه با انجام عملیات علیه خود از نفوذ دشمن به ما جلوگیری کنیم. بعد به کلی چنگ زدن به ریسمان خدا...